Polsklachten kunnen ontstaan door beschadiging van de ligamenten in het polsgewricht. Als deze blessures niet worden behandeld, kan dit leiden tot ernstige schade aan het gewricht, wat resulteert in pijn en verminderde functie. Dit kan het uitvoeren van werk en dagelijkse activiteiten steeds moeilijker maken en uiteindelijk zelfs kraakbeenbeschadiging veroorzaken. Het vroegtijdig diagnosticeren en behandelen van deze polsklachten is een uitdaging, omdat het ligamentletsel niet zichtbaar is op een röntgenfoto. Een kijkoperatie, oftewel polsartroscopie, wordt al jaren beschouwd als de gouden standaard voor verder onderzoek naar polsklachten. Maar dankzij technologische ontwikkelingen is het misschien niet langer noodzakelijk om een kijkoperatie uit te voeren. Het is hoog tijd om te onderzoeken of er tegenwoordig betere opties zijn dan een kijkoperatie.

Nieuwe CT en MRI-technieken beter dan een kijkoperatie
In Nederland worden gemiddeld 3.000 polsartroscopieën per jaar uitgevoerd, ondanks de voortdurende verbetering van beeldvormende technieken zoals een vierdimensionale CT-scan en 3T MRI. Dit is een MRI-apparaat waarmee aanzienlijk betere beelden van het menselijk lichaam kunnen worden gemaakt. Met meer detail en ook op een snellere manier. Artroscopie van de pols brengt verschillende nadelen met zich mee, zoals een invasieve ingreep, hoge kosten, afhankelijkheid van de chirurg, langdurig herstel (2-14 dagen) én een risico op ernstige complicaties (2%).

Zo min mogelijk risico en zo veel mogelijk gedetailleerde informatie
Bij een kijkoperatie van de pols, wordt een kleine camera gebruikt om in het gewricht te kijken en eventuele problemen te diagnosticeren en behandelen. Deze chirurgische ingreep brengt risico's met zich mee, hoe klein deze ook zijn. Zoals kans op een infectie, bloedingen en schade aan omliggende weefsels of zenuwen. Daarom is het verstandig om alleen voor een kijkoperatie te kiezen als andere niet-chirurgische diagnostische opties niet effectief blijken te zijn. Het onderzoeksteam van Brigitte van der Heijden wil daarom onderzoeken of polsartroscopie nog steeds de eerste keus moet zijn, gezien de verbeterde beeldvormingstechnieken met minder risico’s voor de patiënten en lagere kosten voor de gezondheidszorg en maatschappij.

‘’Er is een vergelijkbare ontwikkeling geweest in de diagnostiek van knieaandoeningen. Dankzij verbeteringen in de beeldkwaliteit met behulp van MRI en de risico's en kosten van invasieve knie-artroscopie, wordt tegenwoordig zelden nog een knie-kijkoperatie uitgevoerd. Wij willen weten of deze nieuwe technieken ook het diagnostische proces bij polsklachten kunnen verbeteren’’ Aldus Brigitte van der Heijden

Nieuwe tijd, nieuwe methoden, nieuwe richtlijnen
In dit onderzoek worden retrospectief de gegevens geanalyseerd van 1645 patiënten die een kijkoperatie van de pols hebben ondergaan om de waarde van de scopie voor de diagnostiek te bepalen om zo uiteindelijk het diagnostisch proces te verbeteren en een gestandaardiseerde richtlijn te ontwikkelen voor patiënten met deze klachten. Het streven hierbij is een zo nauwkeurig mogelijke diagnose te kunnen stellen met zo min mogelijk nevenschade voor patiënten én met lagere kosten.

Helpt u mee dit onderzoek mogelijk te maken?

Hoofdonderzoeker
dr. Brigitte van der Heijden, Plastische, Reconstructieve en Hand Chirurgie

Medeonderzoekers
prof. dr. Steven Hovius, plastisch chirurg
prof. dr. Ulrich, hoogleraar plastische en esthetische chirurgie

N.B. Dit onderzoek is een parallel studie van de NWO Grant beloonde 4DCT studie

Doneer nu Start actie